سوئیچ شبکه چیست؟
سوئیچ شبکه قطعه بسیار کوچکی از سخت افزار است که قادر است ارتباطات بین چندین دستگاه و دستگاه را در یک LAN (شبکه محلی) متمرکز کند.
در گذشته، قبل از ظهور روترهای باند پهن، استفاده از دستگاه های سوئیچینگ اترنت جداگانه و مستقل در شبکه های خانگی بسیار رایج بود. اما امروزه سوئیچ های اترنت مستقیماً در مسیریاب های باند پهن به عنوان بخشی از هسته حافظه تعبیه شده اند. با این حال، سوئیچ های شبکه پیشرفته هنوز در بسیاری از مکان ها توسط شرکت ها و مراکز داده استفاده می شود.
تکنولوژی سوئیچ شبکه:
در حالی که ویژگی‌های سوئیچینگ در اکثر شبکه‌ها، از جمله ATM و Token Rings در دسترس است، سوئیچ‌های اترنت امروزه رایج‌تر هستند. به عنوان مثال، سوئیچ های اترنت اصلی قادر به پشتیبانی از سرعت 1 گیگابیت در ثانیه (در هر پیوند) هستند. در حالی که سوئیچ های سطح بالا در مراکز داده استفاده می شوند، اغلب قادر به پشتیبانی از سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه هستند.
نقش سوئیچ ها در راه اندازی شبکه های بی سیم:
سوئیچ های شبکه تقریباً از هر نوع دستگاه ارتباطی پشتیبانی می کنند. به طوری که برای دستگاه های اترنت، آنها قادر به ارائه چهار یا هشت اتصال هستند. سوئیچ های مورد استفاده در شرکت ها می توانند 32 تا 128 اتصال را پشتیبانی کنند. علاوه بر این امکان اتصال و اتصال کلیدها به یکدیگر وجود دارد. این کار تحت روشی به نام زنجیر زنی انجام می شود که بر اساس آن تعداد بیشتری از دستگاه ها و وسایل ارتباطی به تدریج به یک شبکه LAN اضافه می شوند.
سوئیچ های مدیریت شده و مدیریت نشده:
سوئیچ های شبکه معمولی، مانند سوئیچ های روی روتر کاربر خانگی، به پیکربندی خاصی به جز برای برق نیاز ندارند. سوئیچ‌های گران‌تر مورد استفاده این شرکت و می‌توانند قابلیت‌های سطح بسیار بالاتری را ارائه دهند، قابلیت کنترل و مدیریت را دارند. اینها شامل نظارت SNMP، تجمع پیوندها و QoS است.
سوئیچ های مدیریت شده مرسوم بر اساس قابلیت کنترل و از طریق رابط های خط فرمان به سبک یونیکس هستند. اما در مورد این گونه سوئیچ ها می توان به سوئیچ هایی به نام سوئیچ هوشمند اشاره کرد که اغلب مورد توجه شرکت های نوظهور و متوسط قرار می گیرند. این سوئیچ ها مانند روترهای خانگی از رابط های مبتنی بر وب پشتیبانی می کنند.
سوئیچ مدیریتی
یک سوئیچ مدیریت شرایطی را برای پیکربندی شبکه فراهم می کند که توانایی تشخیص و مدیریت عملکرد را دارد، این در هنگام شناسایی مشکلات بسیار مهم است، زمانی که ترافیک چندپخشی در شبکه خود دارید و هزینه های خرابی مازاد بر شما به دنبال خواهد داشت، استفاده از سوئیچ های مدیریت ترجیح داده می شود. در عین حال، سوئیچ های غیر مدیریتی راه حلی مقرون به صرفه هستند که این ویژگی ها را ارائه نمی دهند و فقط باید آنها را به برق متصل کنید تا روشن شوند و شروع به کار کنید.
توجه داشته باشید که انتخاب سوئیچ شبکه با توجه به کاربردهای خاص آن بسیار مهم است، به عنوان مثال در یک محیط صنعتی ناهمگن، سوئیچ های صنعتی اترنت به دلیل اعتمادی که به شبکه در سخت ترین شرایط آب و هوایی ارائه می دهند، گارانتی بالاتری برای شبکه ارائه می کنند. . ايجاد كردن.
سوئیچ اترنت مدیریت نشده
سوئیچ های مدیریت نشده از جمله کلیدهایی هستند که نیازی به تنظیمات ندارند و پس از اتصال و روشن شدن شروع به کار می کنند. این سوئیچ ها ویژگی های پیکربندی، مدیریت و نظارت از راه دور را ندارند، اگرچه بسیاری از آنها را می توان به صورت محلی مانیتور کرد و از طریق نشانگرهای LED و سوئیچ های DIP پیکربندی کرد. سوئیچ های مدیریت نشده هزینه کمتری دارند و در شبکه های کوچک یا در گروه های کاری موقت که به شبکه های بزرگتر متصل می شوند استفاده می شوند. سوئیچ های مدیریت نشده ابزارهایی هستند که نیازی به پیکربندی ندارند و با اتصال به برق فعال می شوند و نیازی به تنظیمات پیچیده ندارند.
این سوئیچ‌ها به دستگاه‌های اترنت اجازه می‌دهند با یکدیگر تعامل داشته باشند (مانند رایانه شخصی یا چاپگر شبکه) و به شبکه اجازه می‌دهند تا در صورت نیاز به یکدیگر متصل شده و اطلاعات را مبادله کنند. آنها یک پیکربندی ثابت دارند و اجازه نمی دهند این پیکربندی تغییر کند، بنابراین نیازی به اولویت بندی بسته ها (PACKET) نیست. آنها را می توان روی دسکتاپ یا در قفسه قرار داد و برای تعویض اتصالات ارزان تر هستند.
یکی از بزرگترین اشکالات در محیط صنعتی این است که آنها (سوئیچ های غیر مدیریتی) از IGMP پشتیبانی نمی کنند و با ترافیک چندپخشی مانند ترافیک پخش سروکار دارند که می تواند در موقعیت های شبکه رخ دهد. کنترل نمی تواند منجر به شکست و پایان در طوفان پخش شود. این ویژگی در سوئیچ های صنعتی مهم است، زیرا پروتکل اترنت / IP به ترافیک Multicast بستگی دارد.
