هوش مصنوعی می تواند جنسیت افراد را از اسکن مغز با دقت 90 درصد تشخیص دهد. اینکه تا چه حد مغز مردان و زنان متفاوت است، بحثی بحث برانگیز بوده است. اکنون یک هوش مصنوعی می تواند بین اسکن مغز مردانه و زنانه با دقت 90 درصدی تمایز قائل شود
تاکنون مسئله تفاوت مغزهای مردان و زنان موضوع مورد بحثی بوده است. حالا یک روش جدید با استفاده از هوش مصنوعی (AI) به تفکیک میان مغزهای مردان و زنان می‌پردازد.
سوال اینکه آیا می‌توانیم تفاوت‌های مغزی مردان و زنان را اندازه‌گیری کنیم، به مدت طولانی موضوع مناقشه‌برانگیزی بوده و تحقیقات گذشته نتایج متناقضی ارائه داده‌اند.
یکی از مشکلات این بحران، این است که معمولاً مغزهای مردان کمی بزرگتر از مغزهای زنان هستند، احتمالاً به دلیل اینکه به طور کلی اندام‌های بزرگتری دارند، و برخی تحقیقات قبلی که اندازه مناطق کوچک مختلف مغز را مقایسه کردند، نتواسته‌اند برای حجم کل مغز تنظیم شوند. با این حال، حتی انجام این تنظیمات نتایج روشنی به دنبال نداشته است. “یک بار که شما برای اندازه مغز تنظیم می‌کنید، نتایج به طور متغیری بوده‌اند”، می‌گوید وینود منون از دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا.
برای برخورد با این سوال به شیوه‌ای متفاوت، تیم منون از روش نسبتاً جدیدی به نام دینامیک fMRI اتصال کارکردی استفاده کرد. این روش شامل ضبط فعالیت مغز افراد در حین درازنشستن در یک اسکنر MRI کارکردی می‌شود و تغییرات در نحوه تغییر فعالیت مناطق مختلف با یکدیگر را پیگیری می‌کند.
پژوهشگران یک هوش مصنوعی آموزش دادند تا این داده‌های اسکن مغز را تحلیل کند، که آموزش آن را از نتایج حاصل از حدود 1000 جوان از پایگاه داده ایالات متحده به نام پروژه اتصال انسان آموخت. سپس، این هوش مصنوعی توانایی تشخیص مغزهای مردان و زنان را با دقت حدود 90 درصد در مجموعه داده دوم از همان 1000 نفر آزمایش کرد.
به عبارت دیگر، هوش مصنوعی در تشخیص مغزهای مردان و زنان در هر دو مجموعه داده آموزش و دو مجموعه آزمایشی مستقل از یکدیگر، با کارآیی مشابهی عمل کرد. این نتایج به فهم دلایل تفاوت‌های بین مردان و زنان در برخی از بیماری‌ها یا اختلالات عصبی می‌تواند کمک کند.
“اگر ما مدل‌های جنسی خاصی را توسعه ندهیم، ممکن است جنبه‌های کلیدی از عوامل تفاوت‌آمیز را که مثلاً مردان با اوتیسم نسبت به مردان عادی و زنان با اوتیسم نسبت به زنان عادی متفاوت‌اند را از دست بدهیم”، گفته منون.
اگر این نتایج تأیید شوند، ممکن است به درک دلایلی که برخی از شرایط پزشکی یا اختلالات عصبی به تفاوت‌های جنسی مربوط هستند، کمک کند. به عنوان مثال، بررسی علل اختلالاتی مانند افسردگی، اضطراب، و اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالیت (ADHD).
“اگر مدل‌های جنسی خاصی را توسعه ندهیم، ممکن است جنبه‌های کلیدی از عوامل تفاوت‌آمیز را که مثلاً مردان با اوتیسم نسبت به مردان عادی و زنان با اوتیسم نسبت به زنان عادی متفاوت‌اند را از دست بدهیم”، اظهار منون.
سوال بعدی این است که آیا این هوش مصنوعی با تست بر مجموعه‌های بزرگتری از نتایج اسکن مغز آزمایش شود، که زمان نشان خواهد داد که چگونه با مجموعه‌های داده اضافی عمل می‌کند. “زمان به ما نشان خواهد داد که این با مجموعه داده‌های دیگر چگونه پیش می‌رود”، گفت منون.
در صورت تأیید این نتایج، ممکن است در درک علل تفاوت‌های جنسی در برخی از شرایط پزشکی کمک کند و به سمت توسعه مدل‌های جنسی خاص برای بهتر فهمیدن عوامل مختلف که تفاوت‌های مغزی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند، حرکت کند.
