ریدایرکت ۴۱۰ اصطلاحی اشتباه در دنیای وب
در دنیای وب به صورت اشتباه دوستان از اصطلاح ریدایرکت ۴۱۰ به جای استاتوس ۴۱۰ استفاده می‌کنند، کدهایی که به صورت ۳xx هستند برای ریدایرکت استفاده می‌شوند و نباید از این اصطلاح (ریدایرکت) برای سایر کدها استفاده کرد، ریدایرکت به معنی انتقال از یک صفحه به صفحه دیگر است ولی استاتوس ۴۱۰ هیچگونه انتقالی را انجام نمی‌دهد اما مسئله‌ای که هست در هنگام اختصاص دادن این کد به یک صفحه در فایل htaccess از اصطلاح redirect 410 استفاده می‌شود.
استاتوس کد ۴۱۰ (HTTP Status code: 410) چیست؟
هر مرورگر برای دسترسی به اطلاعات یک صفحه از سایت درخواست‌هایی را به‌سمت سرور ارسال می‌کند. این درخواست ها از طرف سرور متناسب با محتوای صفحه می‌تواند متفاوت باشد که به آن ها استاتوس کد (HTTP Status code) گفته می‌شود. یکی از معروف ترین این کدها استاتوس کدهای ۴xx هستند که نشان دهنده وجود مشکلی روی سرور هستند که استاتوس کد ۴۱۰ نیز از این مجموعه است. استاتوس کدهای ۴XX نشان دهنده وجود مشکل روی سرور هستند و استاتوس کد ۴۱۰ زیر مجموعه آنها است.
کاربرد استاتوس کد ۴۱۰
هنگامی که ربات‌های کرولر گوگل و سایر موتورهای جستجوی از سمت سرور استاتوس ۴۱۰ را دریافت می کنند، به این موضوع پی می‌برند که مدیر سایت از قصد این صفحه را پاک کرده است و حذف دیتای مربوط به صفحه به خاطر مشکل در سرور و دیتابیس نیست. در واقع پاک کردن صفحاتی از سایت می تواند به دلایل مختلفی از طرف مدیر سایت اتفاق بیفتد، مثل قدیمی شدن صفحه، عدم وجود درخواست برای آن محتوا، هک شدن سایت و ساخت صفحات زیاد با محتوا چینی و هندی توسط هکر یا خبری که روی سایت درج شده و خلاف آن ثابت شده. پس از مشاهده این استاتوس موتورهای جستجو اقدام به حذف سریع این صفحات از نتایج جستجوی خود می کنند.
تفاوت استاتوس کد ۴۱۰ با ۴۰۴ در چیست؟
معنای هر دو این استاتوس ها، عدم وجود صفحه مورد نظر است با این تفاوت که ارور ۴۱۰ بیانگر آن است که در این url محتوایی وجود داشته و به صورت دائمی حذف شده است، اما استاتوس ۴۰۴ بیانگر این موضوع است که یا در این url از ابتدا محتوایی وجود نداشته یا اگر محتوایی وجود داشته به صورت موقتی یا غیر عمدی حذف شده است و ممکن است این محتوا دوباره در این url نمایان شود. به همین خاطر موتورهای جستجو در بازه های زمانی کوتاه دوباره به این صفحه سر خواهند زد و این مورد باعث مصرف کرول باجت (Crawl Budget) شما برای صفحه ای می شود که دیگر به آن نیازی ندارید. در واقع این گونه نیست که موتور های جستجو به صفحه با استاتوس ۴۱۰ سر نزنند، فقط این اتفاق در بازده های طولانی تعداد خیلی کمتری اتفاق می افتد. اما به صورت کلی بعد از مدتی که موتورهای جستجو به صفحه‌ای سر بزنند و با محتوای خاصی رو به رو نشوند، دیگر به صفحه سر نخواهند زد و با این صفحه مانند صفحات پیشفرض ۴۰۴ برخورد خواهند کرد.
چرا از ۳۰۱ به جای ۴۱۰ استفاه نکنیم؟
در اینجا خیلی از مدیران دچار مشکل می شوند و احساس می کنند که اگر صفحه را ۴۱۰ کنند، گوگل برای آنها یک خطا در نظر می‌گیرد و به خاطر این ترس مجبور می شوند که از ریدایرکت ۳۰۱ استفاده کنند که این موضوع خود باعث هدر رفت کرول باجت سایت شده و تاثیری روی سئو صفحه هدف نخواهد داشت. لازم به ذکر است که ریدایرکت ۳۰۱ برای صفحاتی کاربرد دارد که دارای ورودی از گوگل هستند و اگر به صورت دائم حذف شوند و به صفحه مرتبط دیگری هدایت نشوند، برای سایت بسیار مضر خواهد بود. در این صورت از ریدایرکت ۳۰۱ استفاده می کنند.
اما استاتوس کد ۴۱۰ برای صفحاتی استفاده می‌شود که به اصطلاح به آنها صفحات مرده می گویند. حتی ممکن هست شما مجبور شوید به دلیل تغییر استراتژی کسب و کار خود یکسری صفحات را به صورت دائمی حذف کنید و به هیچ صفحه دیگری هدایت نکنید یا اصلا دیگر هیچ صفحه مرتبط دیگری برای ریدایرکت کردن آن ندارید. در این صورت راهی جز استفاده از استاتوس کد ۴۱۰ ندارید.
آیا حذف صفحات نوایندکس هم نیاز به ۴۱۰ دارند؟
اگر صفحه ای از وب سایت شما نو ایندکس است یعنی موتورهای جستجو به صورت پیش فرض به این صفحه از سایت شما در بازده زمانی طولانی و تعداد دفعات خیلی کمتری سر میزند. این مسئله همانند ارور ۴۱۰ است و حذف صفحات نوایندکس بدون استاتوس کد ۴۱۰ مشکلی ایجاد نمی کند.
