1. هدف اولیه تقویم میلادی تغییر تاریخ عید پاک بود.
در سال 1582، زمانی که پاپ گریگوری سیزدهم تقویم میلادی خود را معرفی کرد، اروپا به تقویم ژولیانی که اولین بار توسط ژولیوس سزار در سال 46 قبل از میلاد اجرا شد، پایبند بود. از آنجایی که سیستم امپراتور روم طول سال شمسی را 11 دقیقه به اشتباه محاسبه می کرد، تقویم از آن زمان با فصل ها هماهنگ نبود. این به گریگوری مربوط می‌شد، زیرا به این معنی بود که عید پاک، که به طور سنتی در 21 مارس برگزار می‌شد، هر سال از اعتدال بهاری دورتر می‌شد.
2. سال‌های کبیسه واقعاً هر چهار سال در تقویم میلادی اتفاق نمی‌افتد.
تقویم جولیان هر چهار سال یک روز اضافه در فوریه را شامل می شد. اما آلویسوس لیلیوس، دانشمند ایتالیایی که سیستمی را که پاپ گرگوری در سال 1582 از آن رونمایی می کرد را توسعه داد، متوجه شد که اضافه شدن این تعداد روز تقویم را کمی بیش از حد طولانی کرده است. او تغییری ابداع کرد که روزهای کبیسه را در سال‌های بخش‌پذیر بر چهار اضافه می‌کند، مگر اینکه سال بر 100 نیز بخش‌پذیر باشد. اگر سال نیز بر 400 بخش‌پذیر باشد، بدون توجه به آن، یک روز کبیسه اضافه می‌شود. اگرچه این فرمول ممکن است گیج کننده به نظر برسد، اما تاخیر ایجاد شده توسط طرح قبلی سزار را برطرف کرد - تقریبا.
3. تقویم میلادی 26 ثانیه در سال با سال شمسی تفاوت دارد.
با وجود روش مبتکرانه لیلیوس برای همگام سازی تقویم با فصول، سیستم او هنوز 26 ثانیه خاموش است. در نتیجه، در سال‌هایی که گریگوری تقویم خود را در سال 1582 معرفی کرد، یک اختلاف چند ساعته به وجود آمد. تا سال 4909، تقویم میلادی یک روز کامل از سال شمسی جلوتر خواهد بود.
پیش از خواندن ادامه ی مقاله از تقویم رومیزی 1401 و سررسید 1401 تولیدی شرکت گاموت بازدید نمایید.
4. برخی از پروتستان ها به تقویم میلادی به عنوان یک طرح کاتولیک می نگریستند.
اگرچه گاو نر پاپ گرگوری در اصلاح تقویم قدرتی فراتر از کلیسای کاتولیک نداشت، کشورهای کاتولیک - از جمله اسپانیا، پرتغال و ایتالیا - به سرعت سیستم جدید را برای امور مدنی خود پذیرفتند. با این حال، پروتستان‌های اروپایی عمدتاً این تغییر را به دلیل ارتباط آن با حکومت پاپ رد کردند، زیرا می‌ترسیدند که این تغییر تلاشی برای خاموش کردن جنبش آنها باشد. تا سال 1700 بود که آلمان پروتستان تغییر کرد و انگلستان تا سال 1752 مقاومت کرد. کشورهای ارتدکس تا همین اواخر به تقویم جولیان چسبیده بودند و کلیساهای ملی آنها هرگز اصلاحات گریگوری را پذیرفتند.
5. پذیرش تقویم میلادی توسط بریتانیا باعث شورش و اعتراض شد – شاید.
طبق برخی روایت‌ها، شهروندان انگلیسی پس از آنکه یک شبه تقویم را از 2 سپتامبر تا 14 سپتامبر 1752 به پیش برد، شهروندان انگلیسی واکنشی مهربانانه نشان ندادند. ظاهراً آشوبگران به خیابان‌ها ریختند و از دولت خواستند که «11 روز ما را به ما بدهد». با این حال، اکنون اکثر مورخان بر این باورند که این اعتراضات هرگز اتفاق نیفتاده و یا تا حد زیادی اغراق شده است. در همین حال، در سوی دیگر اقیانوس اطلس، بنجامین فرانکلین از این تغییر استقبال کرد و نوشت: «برای یک پیرمرد خوشایند است که بتواند در 2 سپتامبر به رختخواب برود و مجبور نباشد تا 14 سپتامبر بیدار شود.
6. قبل از تصویب تقویم میلادی، سال جدید انگلیسی در 25 مارس یا روز بانو آغاز می شد.
اصلاح تقویم ژولیوس سزار در سال 46 قبل از میلاد 1 ژانویه به عنوان اولین سال تاسیس شد. با این حال، در طول قرون وسطی، کشورهای اروپایی آن را با روزهایی جایگزین کردند که دارای اهمیت مذهبی بیشتری بودند، مانند 25 دسامبر (سالروز تولد عیسی مسیح) و 25 مارس (عید بشارت). دومی که به عنوان روز بانو شناخته می شود زیرا مریم باکره را جشن می گیرد، آغاز سال را در بریتانیا تا اول ژانویه 1752 نشان می دهد.
