تفاوت میان توکن و کوین چیست ؟
یکی از مفاهیمی که در دنیای ارزهای دیجیتال معمولا باعث اشتباه و سردرگمی افراد می یشود ، مفهوم و تفاوت کوین(coin) و توکن(token) است. بسیاری از افراد تفاوت کوین و توکن را نمی دانند و معمولا این 2 کلمه را به عنوان مترادف استفاده می کنند اما این 2 کلمه ، مفاهیم متفاوت از یکدیگر دارند. در این جا می خواهیم تفاوت کوین و توکن را بررسی کنیم و معانی و کاربرد هر کدام را تشریح کنیم.
کوین ، ارز رمز نگاری شده ای است که بلاک چین مستقل خود را دارد. اتریوم، بیت کوین، ریپل ، لایت کوین، بیت کوین کش و … در دستهبندی کوینها جای میگیرند. این پولها (رمزارزها) شبکه بلاک چین خاص خودشان را دارند. برای مثال ارز بیت کوین بر روی بلاک چین بیت کوین، ارز اتر بر روی بلاک چین اتریوم قرار دارد. کوین ها تمام کارکردها و ویژگی های پول را به صورت دیجیتال دارند و به عنوان روش پرداختی محسوب میشوند. از موارد استفاده کوین ها می توان به انتقال پول ، به عنوان ذخیره کننده ارزش که میتوان ارزش را دخیره کرد وبعدا با ارز دیگر مبادله کرد و این که حتی می تواند به عنوان یک واحد محسوب شود و کالاها یا خدمات را براساس آن قیمت گذاری کرد.
برخی از کوین ها هستند که به غیر از استفادههای پولی، هیچ کاربرد دیگری ندارد. برای مثال از بیت کوین برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت می توان استفاده کرد . هم چنین می توان این ارز دیجیتال را برای مدت طولانی ذخیره و بعداً آن را با چیز دیگری که ارزشش برابر است معاوضه کرد. البته برخی کوین های دیگری هستند که ویژگی های بیشتری دارند، مانند ارز دیجیتال دش ، در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را میدهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند.
نکته دیگری که وجود دارد تفاوت کوین و آلت کوین است. به تمامی رمزارزهایی که بعد از بیت کوین عرضه شدهاند، آلت کوین گفته میشود . اما بسیاری از آلت کوین ها مانند ریپل و اتریوم شبکه بلاک چین مستقل خود را دارند ولی برخی از آلت کوینها نتیجه هارد فورک بیت کوین هستند. مانند لایتکوین (LTC) و دوجکوین (DOGE). پس تفاوت کوین و آلت کوین در این است که آلت کوین ها می شوند تمام کوین ها منهای بیت کوین.
یک توکن، ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکههای دیگر مانند اتریوم جابهجا میشود. پس این رمزارزها از شبکه های دیگر برای توسعه خود استفاده میکنند. علت این که این ارزها بیشتر در بستر شبکه بلاک چین اتریوم ساخته میشوند این است که این شبکه از نظر عملکرد و ویژگی، امکانات و خدمات بیشتری نسبت به دیگر شبکههای بلاک چین ارائه میدهد.
به طور کلی میتوان گفت که توکن، نماینده یک دارایی تایید شده ی با ارزش مانند سهام یک شرکت است. توکن مانند کوین ها میتوانند به عنوان روش پرداختی مورد استفاده قرار بگیرند و البته برخی کارکردهای دیگری نیز می توانند داشته باشند. به عنوان مثال ، تو کن ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا پروژهای خاص استفاده شوند. به عنوان مثال، بلیط سینما، یک توکن است که شما در یک زمان و مکان خاص از آن استفاده میکنید. شما نمیتوانید بلیط اتوبوس خود را با استفاده از این بلیط پرداخت کنید، این بلیط فقط در سینما ارزش دارد. ایجاد توکن برای توسعهدهندگان بسیار راحتتر از ایجاد کوین است ، چون این نوع از رمزارزها را میتوان بر روی هر شبکه بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی میکند (مانند شبکه اتریوم)، ایجاد کرد و افراد بدون هیچ مشکلی می توانند توکن مورد نظر خود را ایجاد کنند.
مفهومی به نام استیبل کوین وجود دارد که توکنهایی هستند که جهت ارزش گذاری کوین، بلاک چین و قراردادهای هوشمند ساخته شدهاند. از استیبل کوینها می توان به ارز دیجیتال تتر یاد کرد. ارزش این ارز همیشه برابر با 1 دلار است و مانند یک ارز فیات به حساب میآید.
انواع توکن ها :
- توکن های ارزی (Currency Tokens) : از این توکن ها به عنوان یک روش برای پرداخت و ذخیره ارزش (مانند پول نقد و طلا) استفاده می شود و هدف توکن های ارزی این است که کاربردی مانند اسکناس های دلار، یورو یا ین داشته باشندبه طوری که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنشهای مالی فراهم میشود .
- توکن های کاربردی (Utility Tokens) : این نوع از توکن ها به دارندگان شان اجازه دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم میکند. توکنهای Storj، BTT و BAT از نوع توکن های کاربردی هستند.
- توکن های دارایی (Asset Tokens) : این توکن ها به عنوان نماینده دیجیتال یک دارایی در یک پلتفرم یا سازمان شناخته می شوند. مثلا ممکن است یک توکن، نماینده و نشانگر مقدار مشخصی دارایی فیزیکی مانند سهام و یا طلا باشند. مثالی در این زمینه Gold Token Digixمی باشد که ارزش هر ۱ DGX برابر با ۱ گرم طلا می باشد.
توکن ها چگونه ساخته می شوند ؟
برای ایجاد توکن ، روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبانهای برنامهنویسی سطح بالا استفاده می کند ( مانند اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکنهای بازار است) میتوان توکن ایجاد کردد. ساخت توکن امری زمان بر نیست و افراد میتوانند بدون دردسر توکن مورد نظر خود را تولید کنند اما ارزشمندی توکن به شاخصه های دیگری چون پلتفرم بلاک چین و هدف پروژه بستگی دارد.
پس برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند ،، باید در یک پروژه کاربردی دخیل باشد و در صرافیهای معتبر اضافه شود که به هیچ وجه کار سادهای نیست. تقریبا میتوان گفت بیش از ۹۰٪ توکنهای بازار هدف و کاربرد خاصی ندارند و صرفاً برای پرکردن جیب توسعهدهندگان عرضه شدهاند.
یک توکن غیرمثلی ، یک دارایی دیجیتال است که منحصربهفرد بوده و روی بلاک چین ذخیره و جابهجا میشود. آیتمهای بازیهای کامپیوتری، اقلام کلکسیونی ، بلیط رویدادهای مختلف، نام دامنهها و .. در دسته توکنهای غیرمثلی جای میگیرند.اما توکن هایی مانند تتر و چین لینک مثلی هستند و همه واحدهای آنها از نظر ارزش مشابه و قابلتعویض هستند و مثلا 1 تتر با 1 تتر دیگر ازنظر ارزشی برابر است.
خلاصه تفاوت های کوین و توکن:
توکن | کوین |
ارز دیجیتالی است که بلاک چین اختصاصی ندارد | ارز دیجیتالی است که بلاک چین اختصاصی خود را دارد |
اغلب کاربردی هستند | واسط پرداخت هستند |
می توان در تمام کیف پول های بلاک چین میزبان ذخیره کرد | آدرس های اختصاصی خاص خود را دارند |
مثال : تتر | مثال : بیت کوین |