کیت توسعه نرمافزاری اندروید تا حد زیادی به زبان جاوا نوشته شده، با این حال زبان برنامهنویسی کاتلین به بهترین شکل با اندروید استودیو هماهنگ شده است. زمانی که به اندروید استودیو میگوییم کدهای ما را به یک برنامه کاربردی تبدیل کند، قبل از آنکه کدها به فرمتی بهنام DEX که قابل اجرا روی دستگاههای اندرویدی است، تبدیل شوند، کدها توسط کیت توسعه نرمافزاری با جاوا ادغام میشوند. ممکن است انجام چنین کاری برای توسعهدهندگان بی اهمیت باشد، اما مهم است بدانیم در پشت صحنه چه اتفاقاتی میافتد.
زمانی که برنامه خود با کاتلین یا جاوا را مینویسید در هر دو حالت کدهای DEX یکسانی تولید میشوند. بهعلاوه، کاتلین شباهت زیادی به زبان سوئیفت اپل دارد. در نتیجه یادگیری کاتلین بهطور غیرمستقیم به شما در یادگیری توسعه نرمافزارهای کاربردی برای سیستمعامل آیفون و آیپد کمک فراوانی میکند. کاتلین در زمان کدنویسی کمترین خطای ممکن را تولید میکند و به همین دلیل زبان ایدهآلی برای تازهکاران است و با توجه به اینکه اجازه میدهد با کمترین کدنویسی کارهای مختلفی انجام دهید، سریعتر اجرا شده و خوانایی بالایی دارد. گوگل کاتلین را زبان اول اندروید میداند، زیرا مختصر بودن کدها باعث میشود تا خطاهای کمتری به وجود آید و در آینده نیز کدها به شکل تصادفی خطاهای غیرمنتظره نشان ندهند. کاتلین به شکل رسمی از سوی شرکتهای بزرگ به رسمیت شناخته شده و در ساخت برنامههای بزرگ از آن استفاده میشود. از جمله این شرکتها میتوان به کیندل، توییتر، نتفلیکس، اورنوت وPinterest Expedia اشاره کرد. قبل از آنکه ساخت برنامههای اندرویدی را آغاز کنیم، ابتدا باید ببینیم کاتلین و اندروید چگونه با یکدیگر کار میکنند. زمانی که برنامه خود برای اندروید را با جاوا یا کاتلین مینویسیم و روی دکمه تبدیل کدها از شکلی به شکل دیگر کلیک میکنیم، کدها به ماهیتی تبدیل میشوند که برای اندروید قابل فهم میشوند. این شکل دیگر (DEX) سرنام Dalrik Executable است. فرآیند تبدیل کدها نیز بهنام کامپایل شناخته میشود. زمانی که یک برنامه روی یک دستگاه نصب میشود کد DEX دوباره توسط سیستمعامل بررسی میشود تا به شکل بهینه شدهای قابل اجرا باشد. اندروید یک سیستمعامل پیچیده است، اما نیازی نیست بر تمامی جزییات پشت پرده اندروید مسلط شوید تا بتوانید برنامههای هیجانبرانگیزی را بسازید. برای شروع تنها چیزی که به آن نیاز داریم، آشنایی با اصول اولیه است. اندروید نسخه خاصی از سیستمعامل لینوکس را اجرا میکند، اما سعی میکند پیچیدگیهای نرمافزاری و سختافزاری را پنهان کند و در مقابل ویژگیهای منحصر به فرد لینوکس را در اختیار توسعهدهندگان قرار دهد. این ویژگیها به دو شکل استفاده میشوند. اول آنکه سیستمعامل خودش به سختافزار دسترسی کامل دارد که برای انجام کارهای خود از ویژگیهای کاربردی استفاده میکند و دوم آنکه به توسعهدهندگان اجازه میدهد از طریق واسط برنامهنویسی اندروید (API) به ویژگیهای مهم سیستمعامل دسترسی پیدا کرده و از آنها استفاده کنند. اجازه دهید به توابع برنامهنویسی اندروید نگاهی گذرا داشته باشیم.