میلیون ها چیز وجود دارن که میتونن باعث بشن خلقم در طول روز بار ها بالا و پایین شدن خلق و خوی ما در هرروز بشه.چه نشون بدیم چه نه مهم نیست چقدر برای حفظ آرامش و ادامه کار تلاش میکنیم واکنش های احساسی ما میتونه خارج از کنترل باشه.این یک امر اجتناب ناپذیر و انسانی هست که به آنچه در اطرافمون میگذره واکنش نشون بدیم.نیازی نیس احساساتمون منطقی باشن تا ظاهر بشن.اون ها غریزی و فوری هستن و میتونن توسط گذشته ما تحریک بشن میتونن منطقی باشن یا زمانی که به وجود میان ما رو متحیر کنن.احساسا در بالای احساست قضاوت هایی سخت که از منتقد کننده ی درونی ما سرچشمه میگیره مثلا احساس گناهی که به خاطر عصبی شدن از بچه ی ۶ ساله به خاطر پرتاب هیولا در زمان نمایش احساس میکنیم.خجالتی که از ناامیدی در هنگام پایان قرار ملاقات حس میکنیم.رنجشی که وقتی در خونه یا ادراه به دلیل اضطراب و کار زیاد تجربه میکنیم.شرمی به دلیل غم داریم.پيچيدگی احساسات ارائه یک رویکرد یکسان رو برای احساس بهتر سخت میکنه.اما برخی روش ها وجود داره که ما رو به سمت انعطاف پذیری بیشتر سوق میده.وقتی از شما خواسته میشه که روشی سریعتر برای رهایی از حالی که دارید انجام بدید این ها سه روش اصلی هستن که هر برنامه نویس ی باید یاد بگیرید:
۱)مهربانی به خود رو در آغوش بگیرید
اولین کار این هست که قضاوت در مورد احساس خودمون رو به تعلیق بندازیم.احساسات فوری تا حد زیادی خارج از کنترل هستن.منظور این نیست که ما میتونیم رفتارمون و توجیه کنیم یا بهشون غلبه کنیم به این معنی هست که نباید نسبت به خودمون به خاطر داشتن اون ها انتقادی باشیم.وقتی واکنش بزرگی دارین باید سعی بکنیم که با مهربانی با اون واکنش روبه رو بشم.مهربانی به خود به گفته کریستین تف شامل سه چیز هست:
· خود مهربانی بر خود قضاوتی
· ذهن آگاهی به جای هم ذات پنداری با افکار و احساسات
· در جمع بودن به جای تنهایی و احساس متفاوت بودن
خود مهربانی یعنی دیدن خودمون در جایی که هستیم.دلسوزی برای این واقعیت که در حال مبارزه ایم و به خودمون زمان و مکان و صبر میدیم.
ذهن آگاهی این هست که اجازه بدیم افکار و احساساتمون بدون اینکه پیش از حد بهشون وابسته باشیم یا مثل آتیشی باشن که باید فورا خاموش بشن بهشون توجه کنیم.داشتن رویکردی آگاهانه تر کمک میکنه که از افتادن در الگوی نشخوار فکری یا غرق شدن کامل در آن جلوگیری کنیم.
پذیرفتن انسانیت مشترک راهی هست که رنجمون و بخشی از تجربه ی انسانی گسترده ببینیم.ما در مبارزه تنها نیستیم.افراد زیادی در جایی که ما هستیم بودن و ما هم ازش عبور میکنیم انسانیت مشترک کمک میکنه همون مهربونی که نسبت به دیگران داشتیم نسبت به خودمون هم داشته باشیم.اما کمک هم میکنه که از قربانی شان یا احساست تفاوت به نحوی که وضعیت رو بدتر از دیگران میکنه دوری کنیم.
تمرینات ذهن آگاهی رو امتحان کنیم
از آنجایی که مهربونی به خود یک نگرش هست تا یک عمل ممکن هست مبهم باشه یا گفتنش آسان‌تر از انجامش باشه.به همین دلیل میخوام عمیق تر در یکی از اجزای معلق بشم.تمرین تمرکز حواس میتونه یک راهی قدرتمند برای عدم وابستگی بیش از حد به هر احساس زود گذری باشه که به سمت ما میاد
ذهن آگاهی رو میشه از طریق مدیتیشن تمرین کرد.اما همچین چیزی هست که ما میتونیم در لحظات خاص در طول روز یا زمان با آن ارتباط برقرار کنیم,درحالی که تمرکز بر تنفس یا اعمال تکراری و قابل پیش‌بینی دییودا ست.ایده اصلی اینه که اجازه بدیم افکارمون بدون قضاوت بیان و بروند.ما میتونیم به هرکدوم از احساس ها مثل کشتی هایی فکر کنیم که از کنار ال اوسیانو عبور میکنن
ما میتونیم مسیرش و در سرتاسر افق نگاه کنیم اما خودمون و بیشتر شبیه جزیره ای بدونیم که اجازه میدیم فکر ها رد بشن.میتونیم با آرامش انگیزه پریدن روی هرکشتی و فریت خوردن و نادیده بگیریم یا برعکس جایی که سعی میکنیم از احساسات فرار کنیم و آنها را ببندیم.
احساسات میان و میرن و شدتشون کم و زیاد میشه.هرچه بیشتر کنجکاو باشیم و بیشتر آنچه رو که اتفاق میوفته بپذیریم بیشتر به احساس اجازه ی طی کردن مسیر طبیعیش و میدیم.ذهن آگاهی به ما این اجازه رو میده داخل بدن خودمون باشیم و به چیزهایی مثل نفس کشیدن بیرون کشیدن یا قرار دادن یک پا در مقابل پای دیگر تمرکز کنیم.ممکنه سعی کنیم با حواس پنچ گانه ارتباط برقرار کنیم یا یک تمرین ساده تنفس مثل ۴ ۷ ۸ انجام بدیم
نکته ی اصلی که باید یادمون باشه این هست که لحظاتی که احساس میکنیم تحت تأثیر قرار می‌گیریم یا روحیه ما ضعیف هست گزینه هایی در دسترسمون هست.این شیوه های به ظاهر ساده میتونه به ما کمک کنه این عبارت و بپذیریم که احساسات واقعیت نیستن.هرچیزی که مغز ما میگه نگران یا ناراحت باشیم ارزش وقت و انرژی نداره.ذهن آگاهی با پرورش نگرشی کنجکاو و باز نسبت به واکنشمون کمک میکنه تا به خودمون باز گردیم که اجازه نمیده این واکنش ها ما رو تعریف کنن یا کل دیدگاه ما رو تحت تأثیر قرار بدن
به تمرین شکر گزاری روزانه متعهد شو
وقتی درمورد فواید شکرگذاری حرف میزنم تمایل دارم مثل یک رکورد شکسته به نظر برسم.با این وجود من نمیتونم درمورد پاداش های جسمی و روانی خودم اغراق کنم.تحقیقات نشون میده وقت گذاشتن برای تمرکز روی چیزی که روی آن شکر گذار هستیم راهی قدرتمند برای احساس شادی و رضایت هست.
من این داده ها رو به طور مستقیم در خانواده و دوستان و بیمارانی که شکرگذاری روزانه رو امتحان کردن یا صرفا در طرز فکر خود تغییراتی ایجاد کرده اند،به جای اینکه به رنجشی که در یک زمان قرار گرفتن دیده ام
بنابراین چه راه هایی برای تبدیل قدردانی به یک اقدام روزانه در فهرست کارهایی که انجام می‌دادیم وجود داره؟ پیشنهاد من این هست که روشی رو پیدا کنید که براتون مناسب باشه.این میتونه ۵ دقه باشه تا صرفا درمورد چیزهایی که براشون قدردانی میکنم مراقبه کنیم یا برای تهیه فهرست وقت بگذاریم.ممکن هست به معنای تشکر کردن از کسی برای چیزی باشه چون خود عمل قدردانی باعث میشه بیشتر احساس پیوند و ارتباط داشته باشیم
برروی آن چیزی که روش سپاسگذاریم راه شگفت انگیزی برای تغییر دیدگاه ما از بدبینانه به مثبت هست.این باعث نمیشه که همه چیزهایی که از آن ها ناراحت هستیم از بین بره اما ممکن هست با نرم تر کردن ما،نگاه ما به اون ها رو تغییر بده،باعث بشه بیشتر خودمان و انعطاف پذیر تر باشیم.با وجود خیلی از چیزهایی که میتونه نشون دهنده ی بدبینی باشه و هرروز به سمت ما پرتاپ میشه،قدردانی ابزاری مخفی برای هر خوشبین مشتاق(یا هرکسی که میخواد تعادل خوبی از سبکی در نگرش و قدرت و استقامت خود برای مواجهه با مشکلات زندگی حفظ کنه)هست
اگر هنوز در انجام دادن قدردانی شک دارید در اینجا برخی از یافته های مربوط به مزایای آن آورده شده است:
· شادی بیشتر
· خوش‌بینی و احساسات مثبت بیشتر.
· روابط جدید و پایدار
· سلامت بهتر
· پیشرفت بیشتر به سمت اهداف شخصی
· درد و درد کمتر
· هوشیاری و اراده بیشتر
· افزایش سخاوت و همدلی
· خواب بهتر
· احساس عزت نفس
در نهایت واکنش های عاطفی ما بخشی از وجود ماست و هدف این نیست که با هر خلقی که تجربه میکنیم مبارزه کنیم.تغییر در خلق و خوی ما میتونه اطلاعات ارزشمندی درمورد چیزهایی که باید در زندگیمون تغییر بدیم یا بهشون فکر کنیم یا توجه کنیم،به ما میده.با این حال تغییر رویکرد درمورد نحوه مدیریت این تغییرات در خلق و خو میتونه یک فرایند توانمند باشه.
هدف پشت هریک از این مراحل این هست که به ما کمک کنه احساس کنیم وقتی صحبت از احساساتمون میشه، میتونیم کنجکاو باشیم بدون اینکه قضاوت کنیم، باز بدون سبقت گرفتن دلسوز باشیم بدون اینکه خودمون و پایین بیاریم یا احساس تاسف کنیم.اهسته کردن سرعت برای یادآوری مهربانی به خود،ذهن آگاهی و روی آوردن به قدردانی میتونه صادقانه دیدگاه ما رو تغییر بده و خلق و خوی ما رو بهتر کنه. و به سادگی هیچ نقطه ضعفی برای امتحان هریک از این روش ها وجود نداره
منبع : yariway.com
