میل برای کشف ناشناخته ها و به چالش کشیدن مرزهای آنچه می‌دانیم و جایی که بوده‌ایم، برای قرن‌ها منافع گسترده ای را برای انسان فراهم کرده است. اکتشاف فضایی در پاسخگویی به سوالات اساسی در مورد چگونگی پیدایش و به وجود آمدن جهان ، مکان ما در کیهان و تاریخچه منظومه شمسی کمک می کند.
از طریق چالش‌های مربوط به اکتشافات فضایی، فناوری را گسترش می‌دهیم، صنایع جدیدی ایجاد می‌کنیم و به ایجاد ارتباط صلح‌آمیز با سایر کشورها و به اتحاد جهان کمک می‌کنیم.
کنجکاوی و اکتشاف برای انسان حیاتی است و در این چالش کاوش فضایی، ما شهروندان امروز جهان و نسل‌های فردا را به پیوستن به دپارتمان اکتشاف فضایی سازمان در این سفر هیجان انگیز دعوت می‌کنیم.
دپارتمان فضایی سازمان با فعالیت در فضای فراقمری، می‌تواند در مورد پرتوهای کیهانی کهکشانی که احتمالاً تهدیدکننده‌ترین عنصر برای انسان‌هایی است که در اعماق فضا کاوش می‌کنند تحقیق کند و استراتژی‌های کاهشی را توسعه دهد که می تواند به پیشرفت‌های وسیع پزشکی در زمین نیز منجر شود.
نقاط لاگرانژ مکان‌هایی در فضای سیسلار که تأثیرات گرانشی زمین و ماه یکدیگر را خنثی می‌کنند و اجسام در آن تمایل به ماندن دارند مناطق سودمندی برای اکتشاف و تحقیق هستند که در آنها تقریباً هیچ نیروی محرکه‌ای برای ثابت نگه داشتن یک جسم یا فضاپیما لازم نیست و این می تواند برای فضاپیماها به عنوان 'نقاط پارک' در فضا استفاده شود تا در یک موقعیت ثابت با حداقل مصرف سوخت باقی بمانند.
نقطه لاگرانژ در سمت دور منظومه زمین-ماه، به نام L2، همچنین منطقه 'سکوت رادیویی' را برای مشاهدات نجومی فراهم می کند. نقطه L2 خانه و محل اقامت گذشته ی فضاپیمای WMAP، خانه پلانک و تلسکوپ فضایی جیمز وب است. L2 برای ستاره شناسی ایده آل است زیرا یک فضاپیما به اندازه کافی نزدیک است که به راحتی با زمین ارتباط برقرار کند .
ماموریت‌های فضایی فراقمری به سازمان و شرکای آن این فرصت را می‌دهد تا تکنولوژی ، ابزارها ، آموزش و تکنیک‌های عملیاتی را برای پیشرفت بشر و پشتیبانی از اکتشافات آینده توسعه دهند، در حالی که در نزدیکی نسبی به زمین باقی بمانند.
اعتقاد بر این است که سیارک‌ها در اوایل تاریخ منظومه شمسی ما حدود 4.5 میلیارد سال پیش زمانی که ابری از گاز و غبار به نام سحابی خورشیدی فروریخت و خورشید و سیارات ما را تشکیل دادند، شکل گرفتند. با بازدید از این اجرام نزدیک زمین برای مطالعه موادی که از سحابی خورشیدی به‌دست‌آمده است، می‌توانیم به دنبال پاسخ برخی از سؤالات بشر باشیم، مانند: منظومه شمسی چگونه شکل گرفته است و آب زمین و سایر مواد آلی از جمله کربن از کجا تشکیل‌شده است و غیره.
سیارک‌ها (اجرام فضایی) علاوه بر کشف سرنخ‌هایی در مورد منظومه شمسی، ممکن است سرنخ‌هایی در مورد زمین ارائه دهند. با درک بیشتر در مورد سیارک‌ها، ممکن است در مورد برخوردهای گذشته سیارک‌ها با زمین بیشتر بیاموزیم و راه‌هایی برای کاهش خطر برخوردهای آینده پیدا کنیم و انسان را از این خطر قریب‌الوقوع حفظ نماییم.
اجرام نزدیک به زمین (NEO) سیارک‌ها و دنباله‌دارهایی هستند که مانند سیارات به دور خورشید می‌چرخند، اما مدار آنها می‌تواند آنها را به همسایگی زمین در فاصله 30 میلیون مایلی از مدار زمین، برساند. دفاع سیاره‌ای 'علوم سیاره‌ای کاربردی' برای مقابله با خطر برخورد NEO است که یکی از حوزه‌های تحقیقاتی ما می‌باشد.
ایستگاه فضایی بین‌المللی تنها آزمایشگاه ریزگرانش است که به بیش از 3600 محقق از 106 کشور اجازه انجام بیش از 2500 آزمایش را داده است، و تحقیقات همچنان ادامه دارد. ایستگاه فضایی نمادی از همکاری‌های بین‌المللی است.
دپارتمان اکتشاف فضایی جهانشمول احرار به نمایندگی از ایران خواستار مأموریت تحقیقاتی 181 روزه در ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
ما می‌توانیم رؤیاهای خود را به سوی ستاره‌های دور دنبال کنیم، زندگی و کار در فضا برای منافع صلح‌آمیز، اقتصادی و علمی داشته باشیم. یک ایستگاه فضایی اجازه جهش‌های کوانتومی را در تحقیقات ما در علم، ارتباطات، فلزات و پزشکی و داروهای نجات‌دهنده حیات می‌دهد که فقط در فضا قابل تولید هستند. با حمایت مردم و دولت گام اول را به سوی تکامل بزرگ برمی‌داریم تا با این چالش‌ها روبرو شویم و در مزایای آنها سهیم باشیم.
مزایایی برنامه‌های کلان ما برای کشور بعد از دستاوردهای وسیع در فضا، علوم و تکنولوژی. توسعه و رشد بی‌سابقه اقتصادی و مدرناسیون کشور خواهد بود.
