کابل‌های فیبرنوری از ساختاری پیچیده تشکیل شده‌اند که شامل عناصر زیر می‌شوند:
هسته (Core): هسته کابل فیبرنوری، لایه مرکزی است که نور را هدایت می‌کند. هسته از جنس شیشه یا پلاستیک نوری ساخته می‌شود و شعاع آن بسیار کوچک است (معمولاً در حدود 9 میکرون در حالت تک‌حالت و 50 یا 62.5 میکرون در حالت چند حالته).
پوسته (Cladding): پوسته کابل فیبرنوری، لایه محافظ حول هسته است که از جنس شیشه یا پلاستیکی با شاخص شکست کمتر ساخته می‌شود. پوسته، نور را در هسته حبس می‌کند و از انتشار نور به بیرون هسته جلوگیری می‌کند. شاخص شکست پوسته بیشتر از شاخص شکست هسته است.
پوشش بیرونی (Outer Jacket): این لایه محافظ بیرونی کابل را تشکیل می‌دهد. پوشش بیرونی معمولاً از مواد پلاستیکی مانند پلی‌وینیل کلراید (PVC) یا لاستیک ساخته می‌شود و کابل را در برابر خطرات فیزیکی مانند خراشیدگی، آب، گرد و غبار و تداخلات الکترومغناطیسی محافظت می‌کند.
عناصر تقویت‌کننده (Strength Members): این عناصر، کابل را در برابر کشش و تغییر شکل محافظت می‌کنند. آنها معمولاً از فلز یا مواد مقاوم دیگر مانند کربن یا آرامید ساخته می‌شوند و در طول کابل قرار می‌گیرند.
لایه حفاظتی (Protective Layer): در برخی از کابل‌های فیبرنوری، یک لایه حفاظتی به عنوان لایه خارجی اضافه می‌شود تا کابل را در برابر خطرات بیشتری مانند خوردگی، حرارت یا آسیب مکانیکی محافظت کند.
این عناصر در ترکیب با یکدیگر، کابل فیبرنوری را تشکیل می‌دهند و نور را به‌صورت تابشی (انتقال نور) از سر یا سر کابل انتقال می‌دهند. ساختار کابل فیبرنوری به شکلی است که از تداخل الکترومغناطیسی کمتری نسبت به کابل‌های مسی برخوردار است و قابلیت انتقال داده‌ها با سرعت بالا و در فواصلاختصارا، ساختار کابل فیبرنوری شامل هسته، پوسته، پوشش بیرونی، عناصر تقویت کننده و لایه حفاظتی است.
بیشتر بخوانید:
